Wees alert op onbewuste uitsluiting

Je sluit mensen uit als je denkt vanuit 1 bepaalde doelgroep. Bedenk dat een doelgroep niet statisch is. Misschien behoren mensen wel tot een bepaalde doelgroep maar hun wensen, eisen of uitgangspunten kunnen heel divers zijn. Vaak worden er mensen over het hoofd gezien. Mijn ervaring is dat dat niet bewust gebeurt maar dat het een blinde vlek is. Breng de doelgroepen van je organisatie in kaart. Met welke doelgroepen hebben de verschillende afdelingen te maken? Wat voor doelgroepen zijn dit? Zorg dat je blik verruimd wordt. Wees nieuwsgierig. Ga met mensen praten. Niet alleen met de ‘usual suspects’ maar juist ook met de mensen die niet zo vaak van zich laten horen. Stel open vragen. Vraag aan collega’s of ze mee willen denken over bepaalde onderwerpen zoals inclusie of diversiteit.

Systemen worden steeds verder opgetuigd zonder te kijken of dat wel nodig is en voor wie het gedaan wordt. Mensen raken de weg kwijt, nemen dan niet de juiste stappen en vallen uit het systeem. Dan kan je als overheid wel eindeloos brieven blijven vereenvoudigen, maar als je als inwoner niet snapt wat er van je verwacht wordt, dan gaat het mis. Ik geloof overigens niet dat ambtenaren bewust het leven van mensen zuur willen maken, maar wat meer aandacht en inleving zou enorm helpen. Lees het hele artikel op de website van de Nationale Ombudsman

Voorzitter van het College voor de Rechten van de mens, Adriana van Dooijeweert: ‘Systematische uitsluiting van mensen komt vaak voor uit onbewuste discriminatie en racisme. ‘In het kader van het project Institutioneel Racisme voert het College regelmatig overleg met UWV. ‘UWV loopt hierin een beetje voorop omdat zij ons, voorafgaand aan dit project, al hadden benaderd. Ze willen kijken hoe ze de mensenrechten in hun organisatie en beleid beter kunnen borgen.’

Daarvoor heeft Van Dooijeweert nog een belangrijk advies: ‘Zorg dat je een divers personeelsbestand hebt. Niet om daarmee een vinkje te kunnen zetten achter een verplichting, maar omdat het ontzettend belangrijk is de discussie over discriminatie en racisme ook in je eigen organisatie te kunnen voeren. Niet alleen met mensen van dezelfde achtergrond, maar breder.’ Lees het hele interview in UWV Magazine.

Het begint al als je een gemeentehuis instapt. Gemeentehuizen zijn vaak indrukwekkende gebouwen met grote hallen. Terwijl dat niet zo zou moeten zijn. Het zou een huis moeten zijn, gemeenteHUIS, waar je je thuis voelt en waar je makkelijk binnenstapt.

Als je nu bij de gemeente Almere binnenkomt, staan daar 10 computers op een rij. Ik moest daar mijn rijbewijs verlengen. Ik ben naar zo’n computer gestapt, ging kijken, ging lezen, maar ondertussen voelde ik mij niet heel fijn. Uiteindelijk bleken daar toch mensen te zijn waaraan ik iets kon vragen. Die zeiden: “leest u maar, want daar staat dat u het zo en zo moet doen.” Als je laaggeletterd bent, denk je: weet je wat, ik kom wel een andere keer terug. Zie en hoor het hele gesprek in de Direkt Duidelijk Tour

Er zijn allerlei trucs die je kunt toepassen om zo’n webplatform toegankelijk te maken. Websites moeten zo geprogrammeerd worden dat het goed werkt voor mensen met een visuele beperking. Er zijn uit mijn hoofd iets van 300.000 mensen in Nederland die bijna niks zien. En die gebruiken tegenwoordig allemaal voorleessoftware. Tenminste, de mensen die veel computers gebruiken.

Als je een pdf toont, dat is voor de computer een plaatje. En wij snappen dat met onze ogen, maar de computer ziet gewoon een plaatje en titel. Voorleessoftware moet eigenlijk door de hele site heen gaan en zeggen: hier kun je een titel invullen, hier staat uitlegtekst, hier staat het kopje voor het plan indienen. Daar moet je voor optimaliseren. Hoor en zie het hele gesprek in de Direct Duidelijk Tour